છેવાડાનો માનવી

આમ તો –

કાંઈ નહીં અને સર્વ કાંઈ છું;

છેવાડાનો માનવી છું.

ધડ, માથું, હાથ વગરનો

આકાશી ટૂકડો હું;

રોડું,ચીંથરુ, કાચનો ટુકડો

ઉકરડે ત્યજાયેલો છું.

યાતના, આકાંક્ષા

ઉપેક્ષિત સૂર્યમુખી હું;

હયાતીની ફૂટતી ક્ષણોનો

ઘૂઘવતો સાગર છું.

અટૂલી નાંગરેલી નાવનો

મૌન પડઘો હું ;

જે નાવમાં તમે છો

એ નાવનો પ્રવાસી છું.

શઢ હું, હું ખલાસી

ટોર્પીડો એ હું;

સંદર્ભનો શ્વાસ લઇ

જીવતા લોકો અહીં;

યુગ સાથે એકલો

એટલે ચૂપચાપ છું.

આમ તો-

કોઈ નહીં અને સર્વ કાંઈ છું;

છેવાડાનો માનવી હું.