તમે
મારી પાસે
શસ્ત્રો ઘડાવ્યાં
શાસ્ત્રો
લખાવ્યાં
ઘર ને મંદિર
ચણાવ્યાં
ખેતર ને કૂવો
ખોદાવ્યાં
કપડાં વણાવ્યાં
ચામડાં ચીરાવ્યાં
શેરીઓ ને પાયખાનાં
સાફ કરાવ્યાં
પછી ધિક્કાર્યા,
તિરસ્કાર્યા
ને ગુલામ બનાવ્યા
મારી હયાતીના
સઘળા પૂરાવા નાશ
કરવા
મને જીવતો રહેંસી
નાખી
પડછાયા સાથે
સળગાવ્યો !
બસ, આમ જ
તમે મારતા રહ્યા
હું મરતો રહ્યો !
અફસોસ!
તમારી આ બિભત્સ
રસમો
મૂંગે મોઢે
સહેવાને બદલે
બગાવતની એકાદ
આખરી ત્રાડ
મેં નાખી હોત...તો
?
આજે ઇતિહાસને
લોહીભીની કલમે
મારું ‘ડાઈંગ
ડેકલેરેશન’
નોંધવાની જરૂર
પડી ન હોત !
No comments:
Post a Comment